ENGLISH  

Jukung en vissers

" De visser waar wij altijd onze vis kopen woont schuin tegenover ons.
Elke dag zo rond 5 uur 's middags vertrekt hij in zijn Jukung, een smalle vissersboot met aan elke kant een drijver, de oceaan op. De hele nacht vist hij dan met als enig vis gereedschap een dunne nylon lijn met een haak eraan, om dan 's morgens rond 7 uur weer terug te varen.
Meestal als hij dan iets bijzonders gevangen heeft staat zijn vrouw dan al vroeg op de stoep bij ons om de vis te verkopen. Gisteren was het een cumi-cumi van zo'n anderhalve kilo. "

          Vissers leven langs de kust en op de heuvels vaak in kleine primitieve hutjes en huizen. Ondanks de komst van het toerisme is het gebied rond Amed straatarm. Vissers 'parkeren' hun kleurrijke houten zeilboten 'jukung' op de stranden. Jukungs zijn zo talrijk, dat de meeste stranden overdag van het begin tot het einde vol liggen met deze boten. Vissers varen dagelijks in de vroege ochtend uit, rond zonsopgang. In de late namiddag willen ze ook nog wel op o.a. makreel vissen. Sommige dagen zorgen voor een uitstekende vangst, andere dagen vangen ze niets. Vissersgeluk. Soms zit er één visser in de boot, soms ook wel drie. In ieder geval, het is een ongelooflijk mooi gezicht om de honderden typische, driehoekige, kleurrijke zeilen te zien drijven in zee bij zonsopgang en zonsondergang.

Wanneer een visser besluit om een nieuwe jukung te bouwen, moet hij eerst zorgvuldig de goede boom kiezen met het juiste hout. De Balinezen gebruiken bij voorkeur het hout van de inheemse Belalu of Camplung boom. Deze is licht, sterk en ideaal voor het bouwen van een boot. Zo'n boom kan alleen worden gekapt op een gunstig tijdstip, dat in overeenstemming is met de oude Balinese kalender. Er wordt een speciale dag gezocht, wanneer men met de bouw kan beginnen. Alle leden van de lokale vissersgemeenschap bieden hun timmervaardigheden aan om mee te bouwen aan de nieuwe jukung. Deze sociale interactie is een essentieel element van de Balinese Hindoe-cultuur.

Sommige vissers hebben het geluk om met hun jukung extra geld te verdienen door toeristen mee te nemen op een boottochtje of duikers naar een mooie duiklocatie voor koraal of een scheepswrak te brengen. Men vindt duiken vanaf Jukung is een leuke unieke ervaring.

Naast het kijken naar de jukungs zie je ook, hoe ze de boten op het strand halen. De vissers vervoeren de gevangen makreel in emmers. Je kunt nog tel van andere activiteiten in het dorp zien: vrouwen dragen emmers water, voedsel, vis en hout bovenop hun hoofd. Vissersvrouwen verkopen de makreel langs de weg. Boeren verkopen groenten; andere vrouwen zorgen voor de kinderen, en zo.
Toeristen, die rond Amed verblijven, hebben het geluk zich te kunnen onderdompelen in het lokale, dagelijkse leven.

De kleine houten zeilboot met zijn steunbalken (vlottersbalk) maakt hier en daar al plaats voor een jukung met een motor. De jukung wordt vaak wit geschilderd met heldere decoraties in blauw of geel.
Als je de mogelijkheid hebt om een keer mee te varen, dan moet je aan de zijkant zitten. Dit alsof je aan het surfen bent over het water. Bij gunstige wind kunnen de jukungs over de oppervlakte van de oceaan scheren in een vrij hoog tempo.